به نقل از «شانا»

کاهش هدررفت گاز در ایران با وجود تحریم‌ها/ آمریکا ششمین کشور هدردهنده گاز در جهان است

تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۸۲۶۷۶

بانک جهانی در تازه‌ترین گزارش خود با اشاره به کاهش ۵ میلیارد مترمکعبی هدررفت گاز از میدان‌های نفت و گاز جهان در سال ۲۰۲۲، از پیشرفت نسبی ایران در این زمینه با وجود تحریم‌ها خبر داد.

به گزارش شانا، بانک جهانی در این گزارش آورده که براساس برآوردهای این نهاد بین‌المللی هدررفت گاز از میدان‌های نفت و گاز در این سال، ۵ میلیارد مترمکعب کاهش یافته و به ۱۳۹ میلیارد مترمکعب رسیده که کمترین مقدار از سال ۲۰۱۰ به این سو است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بانک جهانی در گزارش خود نوشته است: پس از یک دهه نبود پیشرفت، در سال ۲۰۲۲ شاهد بوده‌ایم که مقدار پرت گاز از میدان‌های نفت و گاز جهان ۳ درصد کاهش یافته که به‌ویژه با توجه به نگرانی‌ها از امنیت انرژی در بسیاری از کشورها، مقدار قابل ملاحظه‌ای است. ما همه کشورهای نفتی را ترغیب می‌کنیم از فرصت‌ها برای کاهش این نوع آلایندگی و اتلاف منابع استفاده کنند.

سه کشور نیجریه، مکزیک و آمریکا بیشترین سهم را در کاهش پرت گاز در سال ۲۰۲۲ داشته‌اند. دو کشور قزاقستان و کلمبیا نیز طی هفت سال گذشته به‌طور مستمر در این زمینه پیشرفت داشته‌اند. با وجود پیشرفت‌ها در کاهش هدررفت گاز هنوز ضربه بزرگی به محیط زیست جهان از این ناحیه وارد می‌شود و بررسی‌ها نشان می‌دهد در سال ۲۰۲۲ بیش از ۳۵۷ میلیون تن گاز دی‌اکسید کربن و متان در نتیجه هدررفت گاز در میدان‌های نفت و گاز در هوا انتشار یافته است.

در میان کشورهای جهان، روسیه بیش از بقیه هدررفت گاز دارد، به‌طوری که در سال ۲۰۲۲ بیش از  ۲۵.۵ میلیارد مترمکعب گاز در میدان‌های این کشور هدر رفته است. عراق نیز با هدررفت ۱۷.۹ میلیارد مترمکعبی در رتبه دوم از این نظر قرار گرفته و ایران جایگاه سوم را از این نظر به خود اختصاص داده است.

طبق برآوردهای بانک جهانی، هدررفت گاز در ایران طی سال ۲۰۲۲ اندکی کاهش یافته است. ایران در سال ۲۰۲۱ با هدررفت ۱۷.۴ میلیارد مترمکعبی گاز در میدان‌های نفت و گاز خود روبه‌رو بود که این مقدار در سال ۲۰۲۲ و با وجود محدودیت‌های دسترسی ایران به فناوری‌های روز دنیا به‌دلیل تحریم‌های غیرقانونی آمریکا، به ۱۷.۳۵ میلیارد مترمکعب رسیده است.

دولت سیزدهم هم به ‌تازگی اقدام‌هایی را برای کاهش هدررفت گاز در میدان‌های نفتی انجام داده است که با اجرایی شدن پروژه‌های مربوط انتظار می‌رود شاهد پیشرفت قابل توجهی در این زمینه طی سال‌های آینده باشیم.

کشورهای الجزایر، ونزوئلا، آمریکا، مکزیک، لیبی، نیجریه و چین نیز در رتبه‌های چهارم تا دهم جهان از نظر هدررفت گاز در سال ۲۰۲۲ قرار گرفته‌اند.

آمریکا با وجود برخورداری از فناوری پیشرفته، ششمین کشور جهان از نظر هدررفت گاز در میدان‌های نفت و گاز خود شناخته شده است. در سال ۲۰۲۲ حدود ۸ میلیارد مترمکعب گاز در این کشور هدر رفته است. چین نیز با هدر دادن ۲.۵ میلیارد مترمکعبی در رتبه دهم از این نظر قرار گرفته است.

منبع: شانا

کلیدواژه: بانک جهانی هدررفت گاز طبیعی تحریم دولت سیزدهم جمع آوری گازهای مشعل گاز در میدان های نفت میدان های نفت و گاز ۵ میلیارد مترمکعب میلیارد مترمکعبی هدررفت گاز سال ۲۰۲۲ بانک جهانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.shana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۸۲۶۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دویچه‌وله: تحریم‌ها ناکارآمد است اما غرب ناچار است تحریم کند!

شبکه رسانه‌ای دولت آلمان می‌گوید: تحریم‌ها علیه ایران و روسیه کارآمد نیستند اما غرب مجبور است تحریم کند.

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: دویچه‌وله در تحلیلی که به ارزیابی تحریم‌های غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریم‌های غرب زندگی می‌کند اما هرگز سرعت تحریم‌ شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران می‌داند، چین می‌داند و ظاهراً دولت آمریکا هم می‌داند مبنی بر اینکه با وجود تحریم‌های موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بی‌سابقه به چین ارسال می‌شود. خاویر بلاس، ستون‌نویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش می‌دهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین می‌رسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمی‌کند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد می‌کند. به حدی که طبق داده‌های رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت می‌خرد. با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامین‌کننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سال‌هاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریم‌ها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدت‌هاست که زنجیره‌های تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.

پس از تحریم‌های غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوری‌های شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریم‌ها ایده‌آل بوده‌اند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوه‌بر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریم‌ها را عملاً غیرممکن می‌کند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.

به‌عنوان مثال، به‌دلیل استراتژی تحریم‌های روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین داده‌های ارائه‌شده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریم‌ها، روسیه تحریم‌شده‌ترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابل‌توجهی معادل ۳.۶‌درصد را تجربه کرد و به گفته‌ وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی‌های رشد روس‌ها را تایید می‌کند و نرخ رشد تولید ناخالص‌ داخلی را ۳.۲درصد تعیین می‌کند.

تحریم‌های مالی، دسترسی بانک‌های روسیه به بازارهای مالی بین‌المللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقل‌وانتقالات بین‌المللی پول و اوراق بهادار است، خارج کرده‌اند. علاوه‌بر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابل‌توجه این است که تنها تحریم‌هایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال می‌شوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزام‌آور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریم‌ها پایبند نبوده‌اند.

با وجود عدم‌قابلیت اجرای کامل تحریم‌ها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه می‌دهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریم‌ها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقه‌ای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمی‌شد، تقریباً مانند حمایت ضمنی ‌بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمی‌دهد.»

واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریم‌های غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، می‌خواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشین‌آلات جنگی روسیه را متوقف کند.

در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریم‌ها از ایرلند، برای مشارکت در تلاش‌های دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریم‌های این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولت‌های آنجا را متقاعد کند که تحریم‌ها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راه‌هایی برای دور زدن تحریم‌ها دارند.